Marie Krüttli is een Zwitserse pianist/componist, woonachtig in Berlijn, zij speelt piano sinds haar 6de, eerst klassiek en later jazz. Ze haalde haar bachelor en master degree aan de HEMU Lausanne en de Hochschule Luzern. Ze behoort inmiddels tot de Europese top, haar gevoelvolle, indringende composities hebben nogal indruk gemaakt in de jazz gemeenschap en daarbuiten. Sinds 2015 maakte ze drie albums met haar trio en vier met een andere bezetting. Op “Transparence” is ze solo te horen, alle composities zijn van haar hand. Haar inspiratiebronnen zijn o.a de pianisten Craig Taborn en Jason Moran en ook zangeres Björk.
Het album opent met “The hope of light and shadow on your skin”, een langzame en vredige compositie met lang aangehouden noten en veel stiltes. “Regarding the beginning it is always very important for me to take the time to get into the music, just like we get into water-rather very cold or very hot water- entering a different dimension” aldus Marie in het cd boekje.

Met het nummer “Flow of irrational thoughts” gaat het tempo omhoog en ontstaat er een boeiend muzikaal beeld met klaterend pianospel als een wilde beek die zich naar beneden stort. ” L’Étendue” (de omvang) bestaat dan weer uit langzaam bewegende midden en lage noten. In “Dark Belly” komen vooral lagere noten aan bod , het is uitermate knap hoe Marie de noten zodanig weet te manipuleren dat er zich een intrigerend muzikaal landschap ontvouwt dat de fantasie van de luisteraar uitdaagt. “Lava Path” is een somber stuk dat de schoonheid en de vernieling van de smeulende lavastroom nabootst. Luisterend naar deze compositie verschijnen de beelden voor je ogen, knap. “Fugue” (Fuga) is haar interpretatie van de honderden jaren klassieke vorm van de fuga, vooral bekend geworden door J.S. Bach in het tijdperk van de Barok. Marie is opgegroeid met die muziek en het heeft haar muzikale taal zeker beïnvloed, later in haar studie raakte ze meer geïnteresseerd in het impressionisme van met name Ravel en het expressionisme van Stravinsky.

“Transparence” bestaat uit een dertiental intrigerende muziekstukken waarbij het aan de luisteraar is om te bepalen of het gaat om min of meer gecomponeerde stukken of dat het pure improvisatie is. De hoop van Marie is dat de luisteraar het verschil niet hoort. “It’s just more fun”.
Jan van Leersum.